رأی وحدت رویه و شرایط صدور آن
صدور رای وحدت رویه :طبق این ماده دادگاه مکلف است به‌صورت جزئی و موردی رأی صادر نماید و از صدور رأی کلی و عام امتناع کند
استثنا این ماده رأی وحدت رویه است که متناسب با موضوع در مراجع دیوان عالی کشور ، دیوان عدالت اداری و شورای عالی ثبت صادر می‌شود.
(الف) شرایط و نحوه صدور رأی در دیوان عالی کشور
برای صدور رأی وحدت رویه در دیوان عالی کشور دو شرط لازم است
(۱) در خصوص موضوعی واحد بین دادگاه‌ها اختلاف باشد.
(۲) این اختلاف به اطلاع رئیس دیوان عالی یا دادستان کل کشور برسد.
با جمع شروط فوق هیئت عمومی دیوان عالی کشور هیئت عمومی رأی وحدت رویه
- الف) با حداقل سه‌چهارم قضات مستشاران و معاونین کلیه شعب دیوان کیفری و حقوقی.
- ب) به ریاست رئیس دیوان عالی یا یکی از معاونین وی
- ج) با حضور مشورتی دادستان کل یا نماینده او بدون حق رأی
- د )با نظر اکثریت رأی وحدت رویه صادر می‌شود
این رأی برای تمام محاکم تا زمانی که به‌موجب قانون جدید یا رأی وحدت رویه جدید نسخ نشود لازم الاتباع است.
صدور رأی در دیوان عدالت اداری در دیوان عدالت اداری دو نوع رأی وجود دارد:
رأی وحدت رویه :
در مواردی صادر می‌شود که در خصوص موضوعی واحد بین شعب دیوان عدالت اداری اختلاف باشد و رئیس دیوان عدالت از این اختلاف آگاه باشد.
رأی ایجاد رویه :
در مواردی صادر می‌شود که در خصوص موضوعی واحد حداقل ۵ رأی مشابه از دو یا چند شعبه دیوان عدالت اداری صادرشده باشد.
هیئت عمومی دیوان عدالت با حضور دوسوم قضات دیوان عدالت به ریاست رئیس دیوان عدالت یا معاون قضایی او بدون حضور دادستان کل و با نظر اکثریت ، رأی وحدت رویه با ایجاد رویه صادر می‌شود. طبق قانون دیوان عدالت اداری آرا وحدت رویه صادرشده را می‌توان با شرایطی مجدداً در هیئت عمومی مطرح نمود.
در موردی که ادعای اشتباه یا مغایرت قانون شود اگر این اشتباه توسط رئیس قوه قضائیه رئیس دیوان عدالت اداری یا تقاضای کتبی 20 نفر از قضات دیوان عدالت اداری اعلام شود هیئت عمومی دیوان عدالت اداری درباره آن تصمیم می‌گیرد.
رأی وحدت رویه یا ایجاد رویه عدالت برای شعب دیوان عدالت اداری و سایر مراجع اداری لازم الاتباع است اما برای مراجع دادگستری لازم الاتباع نیست .
بدون دیدگاه